ARA HAKEDİŞİN GEÇ ÖDENMESİ ESER SÖZLEŞMESİ FAİZ UYGULAMASI

<![CDATA[15. Hukuk Dairesi 1993/1959 E., 1994/857 K. ARA HAKEDİŞİN GEÇ ÖDENMESİ  ESER SÖZLEŞMESİ FAİZ “İçtihat Metni” Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü: – K A R A R – Davacı yüklenici fiat farkı istemekte haklı değildir. Ancak, davalı İdare davacının hakettiği miktarı zamanında ödememek suretiyle kusurlu davranmış ve böylece aktin her iki tarafın eşit kusuru ile bozulduğunun kabulü ile işin tasfiyesi gerekmesine göre, mahkemece aktin feshine dair verilen karar yerinde değildir. Mahkemece son (5) nolu hakedişin zamanında ödenmemesi sebebiyle ödenmesi gereken 28.12.1989 tarihi ile ödendiği 16.2.1990 gününe kadar işleyecek yasal faizin tahsiline karar verilmiştir. Ne varki B.İ.G. Şartnamesi sözleşmenin eki olup 39. maddesinde ara hakedişlerin kazanılmış hak teşkil etmemek ve kesin ödeme niteliğinde olmamak şartıyla yapılacağı ve ileride de bu miktarın artıp eksilebileceği, yani muaccel bir alacak niteliğinde olmadığı belirlendiği gibi taraflar arasındaki sözleşmede de hakedişin zamanında ödenmemesi halinde faiz yürütüleceğine dair bir hüküm yer almamaktadır. Ayrıca davacının hakediş ödemesi yapılırken B.K.nun 113. maddesine uygun biçimde itiraz ileri sürmediği anlaşılmaktadır. Kaldı ki hakedişin düzenlenmesinden sonra bedelin ödenmesi konusunda davalıya bir ihtar çekilmemiş ve B.K.nun 101. maddesi gereğince temerrüde düşürülmemiştir. Bu durumda, mahkemece her iki tarafın kusurlu olmaları nedeniyle işin tasfiyesi gerekeceğinden fesih ve faize ilişkin talebin reddedilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle kabulü doğru görülmemiştir. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davalıya geri verilmesine, 17.2.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.]]>