Belediyeden ihale yolu ile 3 yıl süre ile işletmesini aldığı otopark ve spor tesisini işlettiği bu tesise davalı tarafça elektrik aboneliği tesis edildiği ihale bitiminde müvekkilinin tesisi tahliye ettiğini elektrik aboneliğinin sonlandırılması hk dava kararı

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2019/720
KARAR NO : 2021/603
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL 12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 20/12/2018
NUMARASI: 2016/608 E – 2018/1257 K
DAVANIN KONUSU: Alacak
KARAR TARİHİ: 02/03/2021
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin idava dışı Belediye’den ihale yolu ile 3 yıl süre ile işletmesini aldığı otopark ve spor tesisini işlettiğini, bu tesise davalı tarafça elektrik aboneliği tesis edildiğini, ihale bitiminde müvekkilinin tesisi tahliye ettiğini elektrik aboneliğinin sonlandırılması için davalı elektrik şirketine 25/09/2014 tarihli dilekçeyi verdiklerini, 30/09/2014 tarihinde sayıcın söküldüğünü, ve güvence bedelinin müvekkiline iade edildiğini, bundan sonra davalı tarafından 30/09/2014 – 27/12/2014 tarihleri arasını kapsayan 15.202,00-TL tutarında borç tahakkuku yapıldığını, müvekkilinin borcunun bulunmadığını, borcunun bulunması halinde güvence bedelinden kesileceğini, ancak davalı şirketin güvence bedelini iade ettikten sonra borç çıkarttığını, müvekkili tarafından 17.855,68-TL’nin 10/02/2016 tarihinde ödenmek zorunda kalındığını, yatırılan bu paranın ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; müvekkili şirket personeli tarafından 25/12/2014 tarihinde aboneliğin sonlandırıldığını, ancak sehven 30/09/2014 tarihteki endeksin baz alınarak aboneliğin bitirildiğini, yerinde yapılan kontrollerde abonelik bitim tarihi olan 25/12/2014 tarihine kadar 15.202,00-TL tutarında kullanımın bulunduğunu buna ilişkin faturalandırma yapılarak davacıdan tahsil edildiğini, davacının itiraz etmeyerek bu tutarı ödediğini, davacının kötü niyetle davayı açtığını, davanın reddine karar verilmesini, davacı aleyhine %40 kötü niyet tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.Mahkemece, davanın kabulü ile davacı tarafça davalıya ödenmiş olan 17.855,68 TL nin ödeme tarihi olan 10/02/2016 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiştir.Kararı istinaf eden davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; müvekkili şirket tarafından sehven yanlış tarih baz alınarak yapılmış bir hesaplama neticesinde güvence bedelinin davacıya iade edildiğini, müvekkili kurum çalışanları tarafından mevzuata uygun olarak düzenlenen 432 sayılı,17.03.2016 tarihli Komisyon Raporunda ve Abone Detay Formundan da açıkça görüleceği üzere davacı …. San. ve Tic. A.ş. isimli firmanın aboneliğinin 25.12.2014 tarihinde bitirildiği, fakat abonelik iptal edilirken sehven 30.09.2014 tarihteki endeks baz alınarak aboneliğin bitirildiği, yapılan kontroller neticesinde düzenlenen 10.03.2015 tarihli çevre araştırma raporunda da yer aldığı üzere davacı firmanın 2014 yılı 12. ayda mahali terk ettiği ve bu doğrultuda istirdadı talep edilen borcun sabit olduğu, bu sebeple aboneliğin iptal edildiği tarih (25.12.2014) dikkate alınarak 30.09.2014-25.12.2014 tarihleri arasındaki dönem için 15.202,00-TL tutarlı fatura tahakkuk edildiği, davacı yanın da ihtirazi kayıt olmaksızın borçlu bulunduğu miktarı ödediği,ayrıca bilirkişi raporuna itirazlarıyla birlikte mahalin maliki olduğu bildirilen ve davanın ihbarını talep ettikleri … tarafından sunulan dilekçede birbiriyle çelişik ifadeler bulunduğu, ihbar olunan Belediye’nin davacının mahali 01.07.2014 tarihinde tahliye ettiğini, bu tarihten sonra 03.11.2014 tarihli sözleşme ile yukarıda bahsi … San. Ve Tic. Ltd. Şti.’ye kiraladığını beyan ettiği, davacı şirketin dahi 30 Eylül 2014 tarihinde tahliye etttiğini beyan ettiği Belediye beyanına göre temmuz ile kasım döneminden kimin sorumlu olacağının anlaşılmadığını , neticeten; davacı yan ile müvekkili şirket arasındaki abonelik sözleşmesinin bitiş tarihinin 25.12.2014 olduğu, bu nedenle aboneliğin iptal edildiği tarih dikkate alınarak 30.09.2014-25.12.2014 tarihleri arasındaki dönem için 15.202,00-TL tutarlı fatura tahakkuk edildiği,dosyada mevcut çevre araştırma raporu ve sair tüm belgeler aksi ispat edilinceye kadar geçerli olan belgelerden olduğu, yapılan hesap ve işlemlerin Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliği’ne ve EPDK kararlarına uygun olduğu ileri sürülerek, kararın kaldırılması istenmiştir….nun 355. maddesi uyarınca, ileri sürülen istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan inceleme sonucunda; Dava konusu yerin maliki … olup, Emlak ve İstimlak Müdürlüğünce verilen cevapta davacı … San. ve Tic. A.Ş’ nin 02.08.2013 tarihinde, davacının işi devrettiği …. San. Tic. Ltd. Şti’ nin 01.07.2014 tarihinde işyerini tahliye ettiği, taşınmazın 30/09/2014-03/11/2014 tarihleri arasında boş olduğu, 03/11/2014-27/12/2014 tarihleri arasında dava dışı …. LTD Şti nin faaliyet gösterdiği, davacı şirketin taşınmazı 01/07/2014 tarihinde tahliye ettiği bildirilmiştir.Davalı vekilince aboneliğinin 25.12.2014 tarihinde sonlandırıldığı, fakat abonelik iptal edilirken sehven 30.09.2014 tarihteki endeks baz alınarak aboneliğin bitirildiği ileri sürülmüş ise de ,davalı tarafça davacının işyerindeki sayaç bu tarihte sökülmüştür.Sayaç söküldükten sonra yapılan tahakkukun, fiili kullanıcı olduğu isbatlanamayan davacı ile ilgili olduğunun kabulü mümkün görülmediğinden istinaf sebebi yerinde değildir. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davacı şirketin dava konusu faturaya bağlı aboneliğin bulunduğu adresteki aboneliğin sonlandırılması için 25/09/2014 tarihinde davalı şirkete müracaat ettiği, 30/09/2014’de sayacın söküldüğü, davalı tarafın mevzuatta belirtilen süre içerisinde sonlandırma işlemini tamamlamadığı, sonlandırma işleminin 25/12/2014 tarihinde yapıldığı, 05/01/2015 tarihinde dava konusu faturaya esas olacak şekilde tahakkuku yapmadan önce güvence bedeli olarak davacıdan alınmış olan 14.956,09 TL yi davacıya iade ettiği anlaşılmaktadır. Dava konusu faturanın 30/09/2014 – 27/12/2014 tarihleri arası tüketime ilişkin olduğu davalı tarafça belirtilmiş olup, davacı şirketin abonelik sonlandırma dilekçesi verdikten sonra taşınmazda fiili olarak elektrik kullandığına ilişkin delil bulunmadığı, sayacın 30/09/2014 tarihinde söküldüğü, ihbar olunan Belediye’nin yazı cevabında davacı şirketin taşınmazı 01/07/2014 tarihinde tahliye ettiği yazı ile davacı beyanı arasındaki çelişkinin davacı aleyhine sonuç doğuramayacağı ,bu çelişki sebebiyle fiili kullanım durumunun davalı şirketçe tesbiti gerektiği, dolayısı ile davacının dava konusu borçtan sorumlu tutulamayacağı anlaşılmakla ,mahkemece verilen kararda usul ve hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
K A R A R : Yukarıda açıklanan nedenlerle;Davalının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine,Alınması gereken 1.219,72 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 304,93 TL harcın mahsubu ile bakiye 914,79 TL’nin davalıdan alınarak hazineye irat kaydına, İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına,İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine,Dair dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 02/03/2021