bir kısım iletim hattı ve istasyonun F1 yerine kendilerince inşa edildiği, F2 A.Ş.'ye yapılan ihalesi sonucu…. tarihli dağıtım lisansının verildiği, bu lisansın kendilerinin bulunduğu alanı kapsamadığı, şartname ve lisansta öngörülen 8 yıllık sürenin dolması nedeniyle adı geçen şirketin tarifesinin yapılmasının gündeme geldiği, ayrıca kendi santrallerinin bulunduğu bölgenin dağıtım bölgesine dahil edileceği yönünde çalışmaların başlatıldığı duyumunu aldıkları, elektrik üretim santrali için hiçbir yatırım maliyetine katlanmayan ve işletme faaliyetinde bulunmayan bir dağıtım şirketinin tarifelerinin düzenlenirken kendi şirketlerine maliyet ayrılmasının Kanun ve Yönetmeliklere aykırı olduğu, F2 A.Ş.'nin yapmış olduğu genişleme müracaatı

Ankara BİM, 7. İDD, E. 2017/273 K. 2017/175 T. 7.6.2017

İSTEMİN ÖZETİ:Davacı şirket tarafından, Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu Tarifeler Dairesi Başkanlığı’nın 07.07.2015 tarih ve 35796 sayılı işleminin iptali istemiyle açılan davada; davacı şirketin 24.02.2015 tarihinde davalı idare kayıtlarına giren dilekçesinde özetle; “Antalya ilinde bulunan doğal gaz çevrim santrallerinin birinci etabının 31.12.2008 tarihinde devreye alındığı, bir kısım iletim hattı ve istasyonun F1 yerine kendilerince inşa edildiği, F2 A.Ş.’ye yapılan ihalesi sonucu 12.10.2006 tarihli dağıtım lisansının verildiği, bu lisansın kendilerinin bulunduğu alanı kapsamadığı, şartname ve lisansta öngörülen 8 yıllık sürenin dolması nedeniyle adı geçen şirketin tarifesinin yapılmasının gündeme geldiği, ayrıca kendi santrallerinin bulunduğu bölgenin dağıtım bölgesine dahil edileceği yönünde çalışmaların başlatıldığı duyumunu aldıkları, elektrik üretim santrali için hiçbir yatırım maliyetine katlanmayan ve işletme faaliyetinde bulunmayan bir dağıtım şirketinin tarifelerinin düzenlenirken kendi şirketlerine maliyet ayrılmasının Kanun ve Yönetmeliklere aykırı olduğu, F2 A.Ş.’nin yapmış olduğu genişleme müracaatının hukuka ve mevzuata aykırılık teşkil ettiği, bu nedenle santrallerinin dağıtım lisans alanı dışında bırakılması dağıtım şirketi tarifelerinde ise dağıtım şirketi tarafından katlanılan hiçbir işletme maliyeti ve ticari risk oluşmaması nedeniyle santrallerinin dağıtım tarife hesaplamaları dışında tutulmasının istenildiği” hususlarının yer aldığı, Tarifeler Dairesi Başkanlığı’nın yapılan başvuruyla ilgili 07.07.2015 tarih ve 35796 sayılı işleminde; davacı şirketin 24.02.2015 kayıt tarihli başvurusunda santralin dağıtım bölgesi dışında bırakılarak dağıtım tarife hesaplamaları kapsamına dahil edilmemesinin istenildiğinden bahsedildikten sonra özetle; “dağıtım bölgesinin genişlemesine ilişkin yapılan itirazla ilgili olarak Doğal Gaz Piyasası Dairesi Başkanlığı’nca gerekli açıklamaların yapılmış olduğu, başvurunun kendi görev alanlarına ilişkin kısmı değerlendirildiğinde, şehir içi dağıtım şirketlerinin abonelerine yaptıkları satışlarda uygulanmakta olan perakende satış fiyatlarının birim gaz alım bedeli ve sistem kullanım bedelinden oluştuğu, sistem kullanım bedelinin dağıtım lisansının ilk 8 yıllık dönemi ile bu dönem sonrası için farklılık arz ettiği, yapılan ihalelerde ilk 8 yıl için en düşük sistem kullanım bedeli teklifini veren firmanın dağıtım ihalesini kazandığı, F2 A.Ş.’nin ilk 8 yılının 12.10.2014 tarihinde sona erdiği, F2 A.Ş.’nin 2014-2016 dönemi projeksiyonlarını içeren tarife hesaplamasına esas verilerini 28.02.2014 tarihinde sunarak tarife belirleme sürecinin başlatıldığı, ancak benzer durumun diğer dağıtım şirketleri için de geçerli olduğundan tarife belirleme sürecine ilk 8 yıllık süresi en önce dolandan başlanıldığı, santralin bulunduğu A1 ilçesinin 19.02.2015 tarih ve 5480-7 sayılı Kurul kararıyla F2 A.Ş.’nin dağıtım bölgesine dahil olduğu, yine 11.02.2005 tarih ve 419 sayılı Kurul kararı doğrultusunda santrale ait istasyonun dağıtım şirketine devrinin gerektiği, nitekim devir işlemlerinin 01.05.2015 tarihi itibarıyla tamamlandığı, bu tarihten itibaren santralin dağıtım şirketinin müşterisi olduğu, bu sebeple devir tarihinden itibaren 14.05.2015 tarih ve 5598 sayılı Kurul kararıyla belirlenen sistem kullanım bedelleri ile santralin tüketim miktarı dikkate alınarak tahakkuk ettirilen sistem kullanım bedeli tutarlarının ödenmesi gerektiği, ilgili mevzuatta sistem kullanım bedellerinin dağıtım bölgesi bazında ve tüketim kademeleri özelinde Kurul tarafından farklılaştırılabileceğinin belirtildiği, tarife metodolojisine göre dağıtım şirketlerinin müşteri grupları arasında çapraz sübvansiyon yapamayacağı, F2 A.Ş.’ye yönelik olarak gerçekleştirilen tarife çalışmalarında şirket özelinde tüketim kademelerinin belirlenmesi ve gelir gereksinimlerinin bu kademelere dağıtımında tüketici sayısı, pik ay tüketim miktarı ve benzeri parametrelerden yola çıkılarak hesaplanan müşteri gruplarına ait sistem kullanım oranlarına göre gerçekleştirildiği, müşteri bazında ayrıştırılabilen giderlerin tespiti yoluna gidilmesinin bir dağıtım bölgesinde yer alan aynı tüketim kademesindeki herbir tüketici için sisteme getirdikleri maliyetler dikkate alınarak ayrı ayrı tarife belirlenmesi anlamına geleceği ve makul ve mantıklı bir yaklaşım olmadığı, bunun tek istisnasının tarifeler belirlendikten sonra tarife revizyonu yapılmasını gerektirecek şekilde uyuşmazlıkta da olduğu gibi büyük tüketim miktarına sahip tüketicilerin dağıtım sistemine dahil olması olduğu” hususlarına yer verildiği ve davacı şirket tarafından da sistem kullanım bedeli konusunda açıklama getiren bu işlemin iptali istemiyle bakılan davanın açıldığı, lisansların verilmesi, lisansların tadili konusunda yetkili olan Kurul’un, ilgili dağıtım şirketinin mali verilerini ve tarife önerilerini sunup, varsa eksikliklerin tamamlanarak Kurum tarafından piyasa verileri de esas alınarak belirlenen tarifelerini onaylama ve gerektiğinde bu tarifelerde değişiklik yapma konusunda da yetkili olduğui başka bir deyişle üçüncü kişiler tarafından dağıtım şirketlerinin tarifelerinin kapsam ve içeriği ile bunlarda değişiklik yapılmasına yönelik yapmış oldukları başvuruların davalı idarenin ilgili Daire Başkanlığı tarafından herhangi bir değerlendirme ve işlem tesis edilmek ve vakit geçirilmeksizin doğrudan Kurul’a gönderilerek başvuru hakkında Kurul tarafından bir karar alınması gerektiği, davalı idare bünyesinde bulunan Tarifeler Dairesi Başkanlığı’nın tarifelerin hazırlanması konusunda yetkisi bulunmakla birlikte, onaylanmış tarifeler ve bu tarifelerde değişiklik yapılması konusunda yetkisinin bulunmadığı, bu itibarla uyuşmazlıkta, A1 ilçesinin 19.02.2015 tarih ve 5480-7 sayılı Kurul kararıyla F2 A.Ş.’nin dağıtım bölgesine dahil olması ve davacı şirketin 24.02.2015 kayıt tarihli dilekçesinden sonra, santrale gaz taşımada kullanılan tesislerin 01.05.2015 tarihi itibarıyla dağıtım şirketine devredildiği ve 14.05.2015 tarih ve 5598 sayılı Kurul kararıyla F2 A.Ş.’ye ait 2014-2016 yılları arasında uygulanacak perakende satış tarifelerinin (ve bu kapsamda sistem kullanım bedellerinin) belirlendiği de dikkate alındığında, Tarifeler Dairesi Başkanlığı’nca davacı şirketin başvurusunun dağıtım tarifesine ilişkin kısmı hakkında; başvurunun F2 A.Ş.’ye ait (14.05.2015 itibarıyla artık Kurul tarafından onaylanmış) tarifenin ne şekilde olması gerektiği, tarifenin yapısı ve değiştirilmesine ilişkin bir nitelik taşıması nedeniyle, herhangi bir işlem tesis edilmeksizin başvurunun vakit geçirilmeksizin doğrudan Kurul’a intikal ettirilerek başvuru hakkında Kurul tarafından bir karar alınması gerekirken başvuruyla ilgili olarak Tarifeler Dairesi Başkanlığı’nca tesis edilen işlemde yetki yönünden hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline ilişkin olarak Ankara 3. İdare Mahkemesi’nce verilen 09/01/2017 gün ve E:2015/3369, K:2017/31 sayılı kararın; hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek kaldırılması ve davanın reddine karar verilmesi istenilmektedir.

SAVUNMANIN ÖZETİ: Mahkeme kararında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek, istinaf başvurusunun reddi gerektiği savunulmuştur.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Ankara Bölge İdare Mahkemesi 7. İdari Dava Dairesince, 2577 sayılı Yasanın değişik 45. maddesi uyarınca dava dosyası incelenerek gereği görüşüldü :

Ankara 3. İdare Mahkemesi’nce verilen 09/01/2017 gün ve E:2015/3369, K:2017/31 sayılı karar usul ve hukuka uygun olup kaldırılmasını gerektiren bir neden bulunmadığından, istinaf başvurularının reddine, yargılama giderlerinin başvuruda bulunan taraflar üzerinde bırakılmasına, posta gideri avansından artan miktar ile istinaf aşamasında müdahil tarafından fazladan yatırılan 31,40 TL karar harcının istenilmesi halinde ilgili taraflara iadesine, 2577 sayılı Yasanın değişik 46. maddesi uyarınca kararın tebliğini izleyen günden itibaren 30 gün içerisinde Danıştay ilgili Dairesine temyiz yolu açık olmak üzere, 07/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.