ihaleye çıkarılan taşınmazların uzun yıllardır nizasız ve fasılasız kendileri tarafından kullanıldığı, Mülga 4070 sayılı Kanuna göre taşınmazları öncelikle alma hakkına sahip olduğu, ihaleye fesat karıştırıldığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.

13. D., E. 2010/3896 K. 2017/850 T. 28.3.2017

İndirme seçenekleri

“ihale”

İstemin Özeti : Gaziantep 1. İdare Mahkemesi’nin 15.03.2010 tarih ve E:2009/598, K:2010/326 sayılı kararının; ihaleye çıkarılan taşınmazların uzun yıllardır nizasız ve fasılasız kendileri tarafından kullanıldığı, Mülga 4070 sayılı Kanuna göre taşınmazları öncelikle alma hakkına sahip olduğu, ihaleye fesat karıştırıldığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hâkimi K1’in Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

Dava; Kahramanmaraş İli A1 Mevkiinde bulunan Hazineye ait 916 ve 917 parsel nolu taşınmazların satışına ilişkin ihalenin iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesi’nce; Kahramanmaraş İli A1 Mevkiinde bulunan Hazineye ait 916 ve 917 parseldeki taşınmazların satışına ilişkin 16.06.2009 tarihinde usulüne uygun biçimde ilanın yapıldığı, davacının da ihaleye davet edildiği, ihaleye davacı ve K2’in katıldığı, ihale sonucunda 916 parseldeki taşınmazın 20.100,00-TL; 917 parseldeki taşınmazın ise 19.500,00-TL bedel ile K2’e ihale edildiği, idarenin açmış olduğu ihalenin en uygun teklifi veren şahıs üzerinde kaldığı, ihalenin usulüne uygun olarak yapıldığı ve davacının da taşınmazları öncelikle alma hakkına sahip olmadığı gerekçesiyle, tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığından davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki temyize konu Gaziantep 1. İdare Mahkemesi’nin 15.03.2010 tarih ve E:2009/598, K:2010/326 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, temyiz istemi yerinde görülmeyerek anılan Mahkeme kararının ONANMASINA; dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine, temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 28.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.