kat irtifakı kurulmadan kat mülkiyetine geçilmiş ise kat mülkiyetine geçiş tarihindeki bağımsız bölüm arsa payı değeri dikkate alınması gereklidir

Arsa payı düzeltme davalarında Kat irtifakı kurulduğu tarihteki değerin esas alınması yerinde olmakla birlikte, eğer kat irtifakı kurulmadan kat mülkiyetine geçilmiş ise kat mülkiyetine geçiş tarihindeki bağımsız bölüm arsa payı değeri dikkate alınacaktır.

“Somut olayda arsa paylarının tekrar düzenlenmesi için haklı nedenler var ise bu incelemenin kat irtifakı yahut kat irtifakı kurulmaksızın kat mülkiyetine geçilmiş ise kat mülkiyeti tarihine göre yapılması gerekmektedir. Bu nedenle dava konusu taşınmazın öncelikle kat irtifakı yahut kat mülkiyetine geçiş tarihi tespit edilmelidir.” (YARGITAY 20. HD E. 2019/2005, K. 2019/3843, T. 10.6.2019)

Arsa payı düzeltme davalarında mahkemece dikkate alınacak husus kat mülkiyeti veya kat irtifakı kurulduğu zamandaki söz konusu bağımsız bölümün bulunduğu kat, alanı, ısınma sistemi, aydınlanması, mimari kullanımı ve konumu, cephesi ve manzarası gibi bir çok husus değerlendirmeye esas alınır. Bununla birlikte iddia sahibi iddiasını şahit dahil her türlü delil ile ispat edebilir.

“Arsa payı düzenlemesinin yeniden yapılabilmesinin ilk şartı, arsa paylarının bağımsız bölümlerin değerleriyle oransız olarak belirlenmiş olmasıdır. Bu hususa dayalı istemlerde mahkeme tüm kanıtları değerlendirerek bağımsız bölümün değeri ile bölüme özgülenen arsa payını karşılaştırıp denklik sağlamaya çalışmalıdır. Söz konusu işlem yapılırken de, bağımsız bölümlerin cinsi, bulunduğu kat, alanı, ısınma sistemi, aydınlanması, mimari kullanımı ve konumu, cephesi ve manzarası gibi hususlar değerlendirme için esas alınır; değerlendirmeye esas alınacak tarihten sonraki imar durumu ile cins ve manzara değişiklikleri, bakım ve onarım çalışmaları sebebiyle meydana gelen değer artış ve eksilmeleri dikkate alınmaz.” (YARGITAY 20. HD, E. 2019/5696, K. 2019/7038, T. 2.12.2019)

“…deniz manzarası konusunda gerekirse şahit de dinlenerek hasıl olacak sonuca göre karar verilmelidir.” (YARGITAY 18. HD, E. 1998/5277, K. 1998/8427, T. 7.7.1998)