Yargıtay 13. Hukuk Dairesi, Esas: 2010/14464, Karar: 2012/11339 İçtihat
“Davacı, davalıya ait taşınmazı 17.03.2006 tarihli kira sözleşmesi ile 1 yıl süreli (17.12.2005-16.12.2006 dönemi) olarak kiraladığını, kira sözleşmesinin her yıl aynı süre ile uzatıldığını, ancak davalının, kira sözleşmesini uzatılmayacağını bildirip taşınmazın tahliyesini talep ettiğini bildirerek, kiracılığının devam ettiğinin ve kira sözleşmesinin özel hukuk hükümlerine tâbi olduğunun tesbiti ile muaraazanın giderilmesini talep etmiştir.
Davalı davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; Davacının davalıya ait taşınmazı düzenlenen ihale sonucu 17.3.2006 tarihli kira sözleşmesi ile 1 yıl süreli (17.12.2005-16.12.2006 dönemi) olarak kiraladığı, kira sözleşmesinin 11.9.2006 tarihli Encümen kararı ile 1 yıl süre ile uzatıldığı,bu süre sonunda 12.9.2007 tarihli encümen kararı ile kira sözleşmelerinin uzatılmamasına ve süre sonunda tahliyesine karar verildiği,bu kararın davacıya 6.12.2007 tarihli yazı ile tebliğ edildiği dosya kapsamından anlaşılmaktadır. 1.1.1984 tarihinde yürürlüğe giren 2886 Sayılı Yasanın 1.maddesi, 1.fıkrasında genel bütçeye dahil dairelerle katma bütçeli idarelerin, özel idare ve belediyelerin alım, satım, hizmet yapım, kira, trampa, mülkiyetin gayrı ayni hak tesisi ve taşıma işlerinin bu kanunda yazılı hükümlere göre yürütüleceği belirtilmiştir.
5302 sayılı Özel idareler Kanununun 7.maddesinin g/3.fıkrasında “İl özel idaresinin mallarına karşı suç işleyenler Devlet malına karşı suç işlemiş sayılır. (Ek cümle: 01/07/2006-5538 S.K./26.mad) 2886 sayılı Devlet İhale Kanununun 75. maddesi hükümleri il özel idaresi taşınmazları hakkında da uygulanır.” hükmü düzenlenmiştir.Bu durumda taraflar arasındaki uzayan kira süresi içinde, davalı idare kira sözleşmenin uzatılmayacağını, 12.9.2007 tarihli yazı ile davacıya bildirdiğine ve 14.9.2009 olan dava tarihi itibarıyla kira süresi sona erdiğine göre davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde taşınmazın özel hukuk hükümlerine tâbi olduğu gerekçe gösterilerek davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
KARAR : Yukarıda açıklanan nedenle kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan 133,65 TL. temyiz harcının istek halinde iadesine, 26.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.”