Muayene Kabulüne ait dava kararı,yüklenicinin teslimini üstlendiği mamüllerin sözleşmede belirtilen tarihte teslim edilmemesi sebebiyle, sözleşmenin 6. maddesinde kararlaştırılan maddi tazminatın tahsilini talep etmiş, mahkemece en son teslimat yapılmasına rağmen davacının malları teslim alırken cezai şart alacak hakkını saklı tutma

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Davacı iş sahibi, davalı yüklenicinin teslimini üstlendiği mamüllerin 24.03.2005 tarihli sözleşmede belirtilen tarihte teslim edilmemesi sebebiyle, sözleşmenin 6. maddesinde kararlaştırılan maddi tazminatın tahsilini talep etmiş, mahkemece en son 05.03.2007 tarihinde teslimat yapılmasına rağmen davacının malları teslim alırken cezai şart alacak hakkını saklı tutmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.

Yanlar arasında imzalanan sözleşmenin 6. maddesinin 6. paragrafında geç teslim ile ilgili düzenlemeye yer verilmiş ve gecikme halinde ödenecek miktar ceza olarak değil nakdî tazminat olarak belirlenmiştir. Bu haliyle teslimde ihtirazi kayda gerek bulunmadığı gibi aynı maddenin son fıkrasında tüm donanımın tesellümünden sonra malın miktar ve durumunun kontrol edileceği ve durumun eksik parça bulunması halinde 30 gün içinde satıcıya bildirileceği kabul edilmiştir. Her ne kadar bu hüküm malın eksik teslimine ilişkin bir düzenleme olarak görülüyor ise de, davacı iş sahibine malın muayenesi için 30 günlük süre tanındığına göre malın kabul tarihinin son teslimin yapıldığı 05.03.2007 tarihinden sonraki 30 günün sonu olarak kabul edilmesi gereklidir. BK’nın 158/II. maddesindeki cezai şarttan feragat teslime değil malın kabulüne bağlı tutulmuştur. Davacı iş sahibi kabul için belirlenen süreden önce 22.03.2007 tarihinde geç teslime ilişkin hakkını davalıya bildirdiğinden iddia ve savunma ve gecikmedeki tarafların kusurları dikkate alınarak davanın esası hakkında hüküm kurulmalıdır. Mahkemece bu hususlar üzerinde durulmadan ceza isteme hakkının düştüğü kabul edilerek davanın reddedilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 13.05.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.