Valilik İl Trafik Komisyonu Başkanlığının yaya kaldırımları üzerinde bulunan büfelerin tahliyesini idareden istiyebilirmi
“Davacı vekili, davalının 26 no’lu satış büfesinde kiracı olduğunu, İzmir Valiliği İl Trafik Komisyonu Başkanlığının 26.10.2000 tarih ve 2000/896 sayılı yazısı ile yaya kaldırımları üzerinde bulunan büfelerin tahliyesini müvekkil idareden istediğini,
Buca Belediye Encümeninin 16.01.2003 tarih, 2003/115 sayılı kararı ile davalının kira sözleşmesinin feshine karar verildiğini, davalıya boş olarak teslim edilmesi için encümen kararının tebliğ edildiğini bildirerek davalının tahliyesini talep etmiştir.
Davalı vekili, büfenin yaya kaldırımı üzerinde olmadığını, temelli yapı olduğunu, davanın reddini savunmuştur.
Taraflar arasındaki kira sözleşmesi şartname içeriğine göre 12.02.1991 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli olup, kiralanan satış büfesidir. Mahkeme ve tarafların kabulü de bu yöndedir.
Bu haliyle Borçlar Kanunu’nun adi kiraya ilişkin hükümlerinin uygulanması gerekir. Anılan yasanın 262/son maddesi uyarınca menkul şeylere dair sözleşmeler her istenilen zaman için ve üç gün evvel yapılması lazım gelen bir ihbar ile feshedilebilir.
Davacının fesih ihbarnamesi davalıya en son 05.02.2003 tarihinde tebliğ edildiğine göre 27.03.2003 tarihinde açılan davanın başka bir neden aranmaksızın kabulüne karar vermek gerekirken, yazılı gerekçe ile ret kararı verilmesi hatalı olmuştur.”
Yarg. 6. HD, E. 2004/94, K. 2004/216, T. 22.01.2004
Yargıtay başka bir kararında ise, işletme hakkının kiraya verilmesi durumunda, Borçlar Kanunu’nun hâsılat kirasına ilişkin hükümlerinin uygulanması gerektiği sonucuna ulaşmıştır
Yarg. 1. HD, E. 2003/12872, K. 2003/13681, T. 17.12.2003
“Dava el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkindir. Mahkemece, taraflar arasında kiracılık ilişkisinin varlığı kabul edilerek davanın görev yönünden reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, dava dilekçesinin içeriğinden şehrin muhtelif yerlerindeki 14 adet gazete, 2 adet meşrubat ve 1 adet kuruyemiş büfesi olmak üzere toplam 17 adet büfenin işletme hakkının davacı İdare tarafından 03.09.1998/03.09.2001 tarihleri arasında 3 yıllığına davalıya kiraya verildiği,
müddet dolduğu halde, 6 adedinin teslim edilmesine rağmen 11 adedinin teslim edilmediği ve davalının fuzuli şagil olduğu belirtilerek el atmanın önlenmesi ve ecrimisil istenildiği anlaşılmaktadır. Gerçekten de, davacı İdare ile davalı arasındaki 03.07.1998 tarihli noter aracılığıyla yapılan kira sözleşmesiyle 11 adet büfenin sadece işletme hakkının üç yıl süreyle davalıya kiralandığı tartışmasızdır.
Buna göre, büfenin işletme hakkı kira sözleşmesine konu edildiğine göre, taraflar arasındaki çekişmede 6570 sayılı Yasa hükümlerinin değil, Borçlar Kanunu’nun hasılat kirası ile ilgili 270. ve devam eden maddelerinin uygulama yeri bulacağı kuşkusuzdur.”